Wanneer je een certificaat wilt halen op het gebied van projectmanagement, bestaat de kans dat je in de war raakt van de vele mogelijkheden binnen het vakgebied. Twee van de populairste certificeringssystemen in Nederland zijn PMI® en IPMA. Optio legt je uit wat de verschillen zijn, zodat jij de juiste keuze kunt maken.
De verschillen samengevat
Hoewel de twee certificeringssystemen veel overeenkomsten hebben, zijn er toch een aantal verschillen te benoemen. In onderstaande tabel vind je de belangrijkste verschillen tussen IPMA en PMI®, aanvullende informatie vind je verderop de pagina.
| IPMA | PMI® |
| Gericht op 46 persoonlijke competenties | Gericht op projectmanagementconcepten kennen en toepassen |
| Vier niveaus: IPMA A, B, C en D | Certificaten voor beginnende en gevorderde projectmanagers en andere projectdisciplines |
Informatie over IPMA
IPMA is een populair certificeringsinstituut in Europa. Wanneer je je certificaat behaalt, ben je ‘IPMA-gecertificeerd’.
De oorsprong en ontwikkeling van IPMA
De International Project Management Association is in 1965 opgericht en organiseerde haar eerste internationale congres in 1967 in Wenen. Tegenwoordig is het instituut in Zwitserland gevestigd. De organisatie heette in eerst instantie International Management Systems Association, maar kreeg in 1979 haar huidige naam. Wanneer je je IPMA-certificering wilt behalen, moet je voldoen aan bepaalde criteria die zijn opgenomen in de International Competence Baseline (ICB). Deze criteria bestaan uit verschillende competenties die zijn onderverdeeld in technische, contextuele en gedragscompetenties. De ICB geldt internationaal, maar elk aangesloten land ontwikkelt ook een eigen competence basline, waarin landspecifieke aandachtsgebieden naar voren komen. In Nederland is de Nederlandse Competence Baseline (NCB) uitganspunt voor de certificering.
Het IPMA-examen
Het schriftelijke examen van IPMA is gericht op het verklaren van tekstuele cases. Omdat het in de opleiding draait om diverse leiderschapsstijlen en vaardigheden op het gebied van communicatie, motivatie en dynamiek binnen een groep, wordt op het examen verwacht dat de examenkandidaat kan aangeven of de projectleider de juiste leiderschapsstijl heeft toegepast. De inhoud van het examen is afhankelijk van het niveau van de certificering, waarbij je voor A de meeste ervaring moet hebben en voor niveau D de minste.
- IPMA A: zeer ervaren projectmanagers, programmamanagers en portfoliomanagers
- IPMA B: ervaren projectmanagers en programmamanagers
- IPMA C: ervaren projectmanagers
- IPMA D: beginnende projectmanagers
Als je je IPMA-certificering hebt behaald, moet je iedere vijf jaar opnieuw examen doen.
Informatie over PMI®
Het Project Management Institute (PMI®) is het oudste, en was lange tijd ook het enige, certificeringsstelsel voor projectmanagement. Het PMI® kent de titel PMP® toe na het behalen van de PMI®-certificering. PMP® staat voor Project Management Professional en wordt internationaal erkend. De kennis die hiervoor benodigd is staat beschreven in de Project Management Body of Knowledge, kortweg PMBOK® genoemd.
De oorsprong en ontwikkeling van PMI®
PMI® is ontstaan in Amerika: het non-profit-instituut voor projectmanagement werd in eerste instantie opgericht voor gebruik in de luchtvaart, constructie en defensie, maar wordt vandaag de dag veel breder toegepast. Het PMI®-Netherlands Chapter zorgt voor kennisuitwisseling en ontwikkeling van leden in Nederland. De Project Management Body of Knowledge werd opgezet door een groep vrijwilligers, met als doel een ‘handleiding’ te creëren voor de projectmanagement-industrie. Deze gids bevat de ‘best practices’ die door projectmanagers veel gebruikt worden; zodoende verschijnt er iedere drie jaar een vernieuwde versie. De gids is officieel goedgekeurd als standaard door de American National Standards Institute (ANSI).
Het PMI®-examen
PMI® kent twee certificeringsmogelijkheden voor projectmanagers: PMP®, voor de ervaren projectmanager, en CAPM®, voor de beginnende projectmanager. Verder zijn er aparte certificeringen voor specialisten binnen projecten en programmamanagers. Om je PMI®-diploma te behalen, moet je examen doen bij een instituut dat officieel erkend is voor het afleggen daarvan. Als je je diploma behaald hebt, moet je jaarlijks 20 studiepunten behalen, zodat je certificering geldig blijft. De punten behaal je bijvoorbeeld door je bij te laten scholen, congressen over projectmanagement te bezoeken of een gerelateerde workshop te volgen.
De twee systemen in het kort
Elk systeem heeft zijn eigen uitgangspunten, kent zijn eigen procedure en vereist andere benodigde opleidingen. We zetten de belangrijkste voor- en nadelen op een rij.
| Certificering volgens IPMA | |
| Voordelen | Nadelen |
| Iedere projectmanager kan zich certificeren ‘op zijn niveau’ | De kennis die gevraagd wordt is zeer breed |
| Toetst of de projectmanager het niveau echt in de praktijk heeft bewezen (‘proven concept’) | Internationale bedrijven hebben veelal te maken met verschillende eisen in verschillende landen |
| Is gebaseerd op competenties | De certificeringsprocedure is stevig, waarvoor de projectmanager veel moet doen |
| Certificering volgens PMI® | |
| Voordelen | Nadelen |
| Een rechttoe rechtaan-systeem met twee niveaus van certificering, eenvoudig te meten ervaring en één examen voor alle projectmanagers | Twee niveaus doen geen recht aan de toename van complexiteit in projecten |
| Internationaal erkend | Is meer gericht op kennis, ook op het terrein van vaardigheden (weten in plaats van kunnen) |
| De eenduidige kennisbasis (in de vorm van de Body of Knowledge) | |
| Beperkte en beheersbare kosten |